- qəbahət etmək
- halt etmek
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
qəbahət etmək
Look at other dictionaries:
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəbərdarlıq — is. 1. Xəbərdar etmə, məlumat vermə, qabaqcadan demə, bildir mə. Xəbərdarlıq üçün gələn qadın Tanya idi. A. Ş.. Dəstə hərəkətə gəlməkdə ikən, kiminsə bərkdən bu xəbərdarlığı eşidildi. . Ə. Ə.. Zərqələmin bu xəbərdarlıqdan məqsədi vardı. Ə. S.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzr — is. <ər.> 1. Edilən bir qəbahət və ya qüsurun qeyri ixtiyari və ya məcburiyyət qarşısında edildiyini sübuta çalışaraq, bağışlanması üçün irəli sürülən bəhanə, səbəb. Üzrüm var. Üzrü ağlabatandır. Üzr istəmək (diləmək) – öz qəbahət və ya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tövbə — is. <ər.> Etdiyi pis əməldən peşman olub bu işi daha etməyəcəyinə söz vermə, əhd etmə. <Camaat:> <Hacının> tövbəsi bizə lazım deyil. Ə. H.. // Bəzən nida məqamında işlənir. <Tarverdi:> Vay aman, qələt elərəm, quldurluğa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təkdir — is. <ər.> kit. Pisləmə, qəbahətləndirmə, danlama, bəyənməmə. . . Tiflisdə «Molla» nın intişarı şəriətmədarların əlinə təkdir çomağı verdi. C. M.. Təkdir etmək – pisləmək, pis hesab etmək, qəbahətləndirmək, danlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaxın — sif. 1. Məsafə etibarilə çox uzaqda olmayan; yovuq (uzaq qarşılığı). Yaxın çay. Yaxın yer. Evimizə yaxın mağaza. Yaxın aptekdən dərman al. // Zərf mənasında. Yaxın otur. Yaxın gəl. – Keşikçi yaxına gəlcək Telli xanım onun təpəsindən bir əmud… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayıb — is. <ər. eyb> 1. Utanılacaq şey, utanmağa səbəb olan hal; ar, biabırçılıq. Ayıb iş. –Ayıbsöyləyəninaybınısöylərlər. (Ata. sözü). <Həpir:> Mənə ayıb olar ki, atam bu qoca vaxtında güzəran qeydi çəkə. M. C.. 2. Qüsur, nöqsan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
günah — is. <fars.> 1. Dini əxlaqi normaların pozulması, dincə qəbahət sayılan iş (savab əksi). Səni mələk görəli yazmaz oldu eşqi günah; Vəli yazıldı, bu üzdən bəsi savab sana. F.. Əfv olur möminin cümlə günahı; Sənin də könlündən keçər, ağlarsan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şax — 1. is. Ağacdan, koldan ayrılan budaq, qol; dal. Ağacdan iki şax ayrılıb. Pambıq kollarının şaxı. – Quşlar qayıdıb oxur təranə; Şaxlarda tikirlər aşiyanə. A. Ş.. <Əmiraslan Nurəddinə:> O əlin ilə tutduğun budağın başında gör nə çox gilas var … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mümaniət — is. <ər.> Mane olma, maneə, əngəl, maneçilik; qarşıdurma, zidd getmə. Mümaniəti aradan qaldırmaq. Mümaniət etmək (göstərmək) – mane olmaq, maneçilik göstərmək, əngəl törətmək. Hər gün sənin hüzuruna mən gəlmək istərəm; Bu əmrdən mümaniət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pislik — is. 1. Pis şeyin hal və keyfiyyəti (yaxşılıq ziddi). Yolun pisliyi. – Yüz min camaat içdiyi suyun yaxşılığı və pisliyini təbib əvəzinə molladan və hacıdan soruşuruq. C. M.. 2. Pis iş, alçaqlıq, rəzillik, pis əməl, pis hərəkət; fənalıq. Yetim… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
